Bugun radyoda Zulfu Livanelinin soyledigi bir sarki kulagima takildi, sozler cok anlamli ve guzel bestesi de etkileyiciydi. Sarkinin adi "Adi ask". Artik nesli tukenmis bir ask tarifi yapiliyor siirde bana kalirsa. Ama yine de bir zamanlar boyle derin ve gercek hislere sahip olan insanlarin yasamis oldugunu bilmek bile iyi gelebiliyor insana.
Modern zaman insanlari icin boyle bir ask tarifi yapmayi bir kenara koyalim, yapilan tarifi anlamak bile guc.
Biz aski varligimiza anlam katan bir dayanak noktasi olarak goruruz, Esrefoglu Rumi onun icin yasami yok etmis. Biz bir askla dunyaya daha cok baglaniriz, sair ise ask ugruna dunyayi hice satmis. Anlamasi guc degil mi?
Dunyayi hice satmaktir adi ask
Dokup varligi gitmektir adi ask
Sendeki sekeri ellere sunup
Zehiri kendin yutmaktir adi ask
Bela yagmur gibi gokten yagarsa
Basini ona tutmaktir adi ask
Bu dunya bir ates denizi sanki
ona kendin atmaktir adi ask
Var esrefoglu Rumi bil gercegi
yasamayi yok etmektir adi ask
No comments:
Post a Comment