Kucuk zaferler

Ramazanin neredeyse sonuna geldik, bayram nesesine 4 gun kaldi. 11 ayin sultani bitiyor ama yeni dostluklar basliyor benim icin. Bugun iftar cadirimizda gecen sene Musluman ogrenci derneginin iftarinda tanistigim arkadasim Lauren, ablasi ve John adli bir arkadaslari vardi. John Turkce dersleri almis gecen sene, yemek esnasinda biraz pratik yapmaya calistik. Onun yanlislarini duzeltirken garip bir his uyandi icimde. Neydi bu his diye sonradan sorguladigimda vardigim sonuc cok da masum birseylere isaret etmiyordu. John'un o cumle kuramayislari, gecmisi gelecege katarak zaman mefhumunu alt ust eden ifadeleri bende sanki ufak bir zafer hissi uyandirmisti. Bu zafer sadece kendi adima degil, bir cumleyi anlamak icin bazen 5 kez tekrar ettiren, yapilan sakalara sanki anliyomus gibi herkes guldugu icin gulen, hatta bazen kendisine sorulan soruyla hic alakasi olmayan bir cevap verip sonra da mahcup olan ve burada ikinci dil uzerine kurulu bir hayati yasamaya calisan herkes adina kazanilmis bir zaferdi :-) Kulaga cok hos gelmiyor biliyorum ama ic dunyamda boyle bir yansimasi oldu bu gecenin. John tum bunlardan habersiz kisa da surse Turkcesini pratik hayatta kullanmanin mutlulugu ile ayrildi cadirdan. Ramazan sonrasinda Turk kahvesi (onun ifadesiyle Turkce kahve) icmeye cagirdim uc arkadasi da. Simdilik Ramazanin bereketini tanidigim insanlar, actigim kapilar boyutunda en yogun olarak hissettim. Ama bana oyle geliyor ki uzun ve orta vadede filizlenip yeserecek cok bereket tohumu atildi hayatima bu ay icinde. Bundan sonra bana dusen hepsini sabirla sulayip buyutmek.